Toen de stewardess terugkwam met een ijskoude beker water, bedankte Kevin haar en nam de beker voorzichtig aan. Hij goot discreet een paar druppels water uit het bekertje in zijn hand.
De condens vormde kleine bolletjes die langs zijn vingers gleden, ten teken dat het tijd was om zijn plan uit te voeren. Kevin haalde diep adem en zette zich schrap. Hij plaatste het kopje met een berekende precisie en richtte het in de richting van de stoel van de jongen.