Ze overlegde stilletjes met een andere bediende en samen benaderden ze de man met de zwarte capuchon. De begeleiders benaderden hem vastberaden, hun professionaliteit scherp en gefocust.
De man met de capuchon was duidelijk opgewonden, zijn lichaamstaal verraadde zijn angst. Hij friemelde nerveus, zijn vingers trilden alsof hij iets zocht om vast te pakken. Zijn ogen schoten de hut rond als een in het nauw gedreven dier, gevuld met een verwoede, ongemakkelijke blik.