Stacey wist dat ze zo niet verder kon, maar haar huur opzeggen was geen optie – ze kon zich de boetes niet veroorloven en het was bijna onmogelijk om een nieuw, betaalbaar appartement in de stad te vinden. Het was een pijnlijke keuze tussen haar gemoedsrust en haar onafhankelijkheid.
Op een avond, uitgeput en verslagen, zat Stacey in bed met haar ogen aan haar telefoon gekleefd terwijl ze zocht naar een nieuwe woning. Terwijl ze de lijsten doorkamde, leek elk appartement dat ze vond slechter dan haar eigen – donker, krap of schandalig duur.