Hij scande de kamer en zijn glimlach werd gespannen. Een zweetdruppel druppelde langs zijn slapen terwijl potentiële kopers onder elkaar fluisterden, aarzelend om als eerste een bod uit te brengen op het zogenaamde “spookhuis”. De verhalen die Stacey had verspreid werkten en weefden hun twijfel als een mist over de kamer.
Uiteindelijk begon de kalmte van meneer Perkly af te brokkelen. Zijn blik ging van de ene deelnemer naar de andere, wanhopig op zoek naar een teken van interesse. De stilte voelde verstikkend, elke seconde versterkte zijn wanhoop terwijl het gefluister in de zaal luider werd, hun scepticisme voelbaar.