Stacey deed er alles aan om de krappe ruimte als een thuis te laten voelen. Ze schilderde de muren in lichte tinten, koos pastelkleurig meubilair en hing feeërieke lichtjes in de kamer, waardoor het een warm, uitnodigend toevluchtsoord werd voor de buitenwereld.
Na een slopende 9 tot 6 dag was haar appartement een toevluchtsoord geworden, een vredige ontsnapping. Ze had hier bijna een jaar vredig gewoond, tot voor kort, toen de plotselinge, meedogenloze eisen van haar huisbaas haar breekbare vrede begonnen te verstoren.