De volgende minuten voelden als een waas. Een vrouw kwam zijn woonkamer binnen, haar aanwezigheid vulde de kamer met een gevoel van urgentie. Ze stelde zich voor als Agent Thompson, een naam die nog lang in de lucht leek te hangen nadat ze hem had uitgesproken. Ze straalde een autoriteit uit die voelbaar was, waardoor John zich nog meer uit het veld geslagen voelde.
Terwijl agent Thompson de vreemd uitziende ‘slang’ in de badkamer onderzocht, wisselden Sam en John op de gang bedenkelijke blikken uit. Het huis voelde te klein, de lucht te gespannen. De vertrouwde routine van zijn huis was omgedraaid en vervangen door het surreële gevoel van een spionagethriller. Het zachte gezoem van zijn koelkast in de keuken klonk ongewoon luid in de stilte terwijl ze wachtten tot de agente tevoorschijn kwam.