Terwijl de deur openzwaaide, stond John voor een uitgestrekt gebouw. Zijn blik valt op een vriendelijk uitziende vrouw die hem staat op te wachten en hij wordt overspoeld door een golf van opluchting. Iets in haar houding wekt vertrouwen en hij geeft haar graag een hand, zodat ze hem het gebouw binnen kan leiden.
Het gebouw is kolossaal, met torenhoge plafonds en uitgestrekte gangen. John probeert het pad uit zijn hoofd te leren, maar beseft al snel dat dit zinloos is. Uiteindelijk bereiken ze een smetteloos kantoor met in het hart een grote ovale tafel. De vrouw gebaart dat hij moet gaan zitten en hij gaat zonder aarzelen akkoord. Kort daarna reikt een van de agenten in zijn omgeving in zijn tas..