In tegenstelling tot wat hij had verwacht, viel zijn blik op een entiteit die de grenzen van zijn verwachtingen leek te tarten. In plaats van de natuurlijke vorm waar hij zich op had voorbereid, viel zijn blik op iets anders. Hij kon er niet helemaal achter komen wat het was, maar dit was niet wat hij had verwacht. John deed een stap achteruit. Er voelde iets vreemds aan..
De bewegingen waren verstoken van de vloeiende spontaniteit die je normaal in de natuur ziet; ze voelden opzettelijk, volgens een of ander geheim ritme, terwijl het golft en spiraalt binnen de grenzen van de kom. John voelde een rilling van ongeloof, snel gevolgd door een sensatie van verwarring. “Dit kan niet,” mompelde hij tegen zichzelf, zijn gedachten tolden.