John was van nature geen fantasierijke man. Hij geloofde in wat hij kon zien en aanraken, de tastbare dingen in het leven, en toch was hier iets in zijn toiletpot dat dat geloof tartte. Een surrealistische, vreemd uitziende slang, op een plek waar hij het het minst verwacht had.
Terwijl hij zich terugtrok, zijn hart kloppend in zijn borstkas, begonnen twijfels zijn geest binnen te dringen. Waren zijn ogen werkelijk getuige geweest van wat zijn hersenen met moeite konden bevatten? En als de werkelijkheid overeenkwam met zijn waarneming, kon het dan nog steeds onschuldig zijn of was het iets groters, iets waar hij geen controle over had?