Het meest verbazingwekkende was dat Oliver’s familie lange tijd weinig hoop had dat hij wakker zou worden. Oliver lag al bijna tien jaar in coma en de dokters werden steeds minder optimistisch. Ze konden zijn ouders en broer Liam geen concrete antwoorden geven over of en wanneer hij weer bij bewustzijn zou kunnen komen.
Desondanks gaven Olivers ouders en Liam hem nooit op. Ze bezochten het ziekenhuis dagelijks en spraken met de schijnbaar niet reagerende figuur in het bed. Ze praatten tegen Oliver in de hoop dat hij hen zou horen en uiteindelijk wakker zou worden. Maar toen hij dat eindelijk deed, verwachtten ze dat hun hereniging veel vreugdevoller zou zijn.