Maar Oliver was nog niet klaar met zijn verhaal. Hij haalde diep adem en met een vleugje verdriet in zijn ogen legde hij uit dat hij al veel eerder naar zijn lichaam had willen terugkeren, maar dat hij werd tegengehouden door krachten die hij niet kon bevatten. Hij had de toekomst bezocht en wat hij daar zag was alarmerend.
“Er is een verontrustende boodschap die met iedereen gedeeld moet worden,” zei hij met zware ogen. Liam en zijn ouders fronsten hun wenkbrauwen in verwarring en bezorgdheid. Ze wisten niet wat ze moesten geloven. De kamer werd plotseling kouder. Olivers woorden hingen zwaar in de lucht. Gelukkig waren de verpleegsters en dokters in de buurt, klaar om advies te geven.