Zouden ze eindelijk het mysterie dat hem plaagde kunnen ontrafelen? Of zou hij met nog meer vragen achterblijven? Het wachten op de diagnose van de dokter was een kwelling. En toen die eindelijk kwam, liet het Rohan achter in een staat van ongeloof, twijfelend aan alles wat hij wist.
Het drukke, overvolle Tata Memorial Hospital in Mumbai stond in schril contrast met de uitgestrekte velden van Nagpur. De lucht was dik van een krachtige mix van wanhoop en hoop. Bij Rohans aankomst werd hij omringd door een golf van activiteit: een stortvloed aan vragen, grondige onderzoeken en de aanraking van ijskoude instrumenten tegen zijn huid – een compleet verschil met de gastvrije warmte van zijn geliefde velden. Een voelbaar gevoel van onzekerheid hing in de lucht, het gewicht ervan was drukkend.