Peter kwam uit zijn roes en belde de politie om de diefstal aan te geven. “Ik moet een gestolen voertuig aangeven,” zei hij met trillende stem. De agent aan de lijn luisterde geduldig toen Peter uitlegde wat er was gebeurd. “We beginnen onmiddellijk met het onderzoek,” verzekerde de agent hem.
Toen hij ophing, voelde Peter zich hol. Hij ging zwaar op de bank zitten en speelde in gedachten de gebeurtenissen van de afgelopen dagen na. Natalies betraande bekentenissen, het gelach van de kinderen – het leek allemaal zo echt. “Was er iets van waar?” vroeg hij zich af, zijn gedachten in verwarring.