Peter besloot Natalie en de kinderen te helpen een stabielere situatie te vinden. “Eerst laten we de auto maken,” stelde hij voor. “Daarna gaan we terug naar de sociale dienst.” Natalie knikte, haar dankbaarheid was duidelijk. Ondanks alles voelde Peter een hernieuwde vastberadenheid. Deze keer, beloofde hij, zou het anders gaan.
De volgende ochtend vergezelde Peter Natalie en de kinderen naar de sociale dienst. “We zullen ervoor zorgen dat er goed voor jullie wordt gezorgd,” verzekerde hij haar. De maatschappelijk werker met wie ze spraken, leek oprecht geïnteresseerd in Natalies zaak en besprak met optimisme de huisvestingsmogelijkheden en hulp bij het zoeken naar werk.