Dagen werden weken en er was nog steeds geen teken van Daisy. De hele stad hing vol met posters van Daisy, een constante herinnering aan haar afwezigheid. Maar ondanks de toenemende kansen hield Bill hoop. Hij bleef zoeken, bleef Daisy’s naam roepen en bad elke dag voor haar veilige terugkeer.
Maar naarmate de tijd verstreek, werd zijn hoop minder. Zijn hart zakte naar beneden met elke dag die voorbijging zonder teken van Daisy’s terugkeer.