Gedachten aan haar dwaalden nooit ver af van zijn geest. Hij vroeg zich af waar ze was, of ze pijn had, of ze bang was. En het ergste van alles, of ze nog leefde. Telkens als hij aan haar dacht, voelde hij een schuldgevoel. Had hij iets anders kunnen doen? Had hij haar kunnen beschermen?
De winter bedekte de boerderij met een witte deken van sneeuw die alle overblijfselen van de gebeurtenissen van de vorige zomer verborg. Terwijl Bill zich een weg baande door de schuur en op koude ochtenden de dieren verzorgde, dwaalden zijn gedachten af naar Daisy en vroeg hij zich af of ze het warm had, waar ze ook was. Hij stelde zich voor hoe ze het goed had op een afgelegen weide, zich niet bewust van hoe erg hij haar miste.