Hij besloot een korte wandeling te maken om de koeien in de zuidelijke wei te controleren. Terwijl hij over de oude zandweg liep, nam hij de beelden en geluiden van de zomer in zich op – vogels die vrolijk in de bomen tsjilpten, insecten die rondzoemden en het zachte geritsel van bladeren in de zachte bries.
Hij floot terwijl hij naar zijn koeien liep, benieuwd om ze weer te zien. Elke ochtend deed de aanblik van zijn koeien zijn ogen oplichten. Het verhoogde zijn humeur onmiddellijk, ongeacht in welke stemming hij was. Maar deze ochtend deed het compleet het tegenovergestelde… Want toen hij de wei naderde, kwam Bills vrolijke gefluit abrupt tot stilstand. Hij keek vol ongeloof naar het tafereel voor hem.