Na wat aanvoelde als een eeuwigheid kwam een lid van het team naar George toe, zijn uitdrukking onleesbaar. “En? Gaat het lukken?” Vroeg George dringend. De man aarzelde. “We weten het nog niet zeker. Maar we doen wat we kunnen.” Terwijl het team zich klaarmaakte om te vertrekken, groeide George’s nieuwsgierigheid. “Alsjeblieft, kun je me op zijn minst vertellen… wat het is?”
De vrouw keek hem aan. “Dat kunnen we niet met zekerheid zeggen. Het enige wat we weten is… dat dit geen gewoon wezen is.” Na die onheilspellende verklaring vertrok het team, George in een roes van gedachten achterlatend. Wat was dit voor dier? En wat had Luna ermee te maken? Sommige mysteries waren te groot om te negeren. Hij moest meer te weten komen. Maar was hij bereid om met de gevolgen om te gaan?