Terwijl de zon onderging en de boerderij in roze en oranje tinten baadde, stond George alleen in het lege veld. Een gevoel van verlies en bezorgdheid overspoelde hem. Zijn geliefde Luna was verdwenen en liet niets anders achter dan vragen en een boerderij die plotseling een stuk leger aanvoelde.
Luna was niet zomaar een hond voor George; ze was zijn trouwe metgezel en vertrouweling. Vanaf het moment dat hij haar als zwerfpup vond, was hun band onmiddellijk en onbreekbaar. Luna had een unieke manier om vreugde en rust in het leven van George te brengen.