Toen hij Thunder’s stal bereikte, zonk zijn hart. Het hek stond open, de stal was leeg. Hij rende naar buiten en riep Thunder’s naam in de frisse ochtendlucht. Maar er kwam geen antwoord, geen ander geluid dan het ruisen van de wind door de bomen.
George zocht overal – door het bos, over de heuvels, langs de rivieroever. Dagen werden weken en nog steeds geen teken van Thunder. Hij had flyers opgehangen, telefoontjes gepleegd en zelfs een beloning uitgeloofd. Maar naarmate de weken vorderden, begon de hoop te tanen.