En nu, toen George in het schemerige licht van de avond naar zijn paard stond te staren – levend en wel – voelde het als een droom die uitkwam. Maar zijn vreugde werd getemperd door dat ongemakkelijke gevoel, het gevoel dat er iets niet helemaal klopte.
Hij deed nog een stap dichterbij, zijn adem besloeg in de koele lucht, maar terwijl hij dat deed, leek de schaduw achter Thunder te verschuiven, dichter naar de rand van de stal. Thunder leek kalm, maar George kon het gewicht van iets anders in de lucht voelen.