Met een beetje geluk had David een sterk touw bij zich. Hij onderzocht het zorgvuldig en wendde zich met een plan tot Jessie. “Dit touw kan mijn gewicht aan. Ik daal af om uit te zoeken wat daar is.” Jessie aarzelde, haar hoofd ging tekeer van angst dat het mis zou gaan.
Davids stem bleef rustig en kalm terwijl hij haar instrueerde over het gebruik van het touw. Ze concentreerde zich op het beheersen van haar eigen zenuwen en greep het touw stevig vast, vastbesloten om hem niet teleur te stellen. Terwijl ze zich op haar taak concentreerde, schoot er een stille gedachte door haar hoofd: “Ik moet net zoveel op mezelf vertrouwen als hij op mij.”