Na een gespannen en ademloos half uur hees David met grote inspanning de laatste van de kleine wezens uit de donkere put. De vijf dieren lagen op de grond en knipperden in het zwakke licht, hun ogen weerspiegelden een mengeling van verwarring en nieuwsgierigheid. De lucht was vol spanning terwijl David en Jessie hun volgende stap overwogen. Ze konden elk twee van de wezens meenemen, maar dan bleef er één over waar niemand voor kon zorgen.
Met hernieuwde hoop verzamelden Jessie en David de kleine wezens snel in hun geïmproviseerde draagzakken. De chimpansee stond vlakbij, zijn ogen aandachtig en zijn houding klaar. Voorzichtig tilde Jessie het laatste donzige diertje op en legde het in de wachtende handen van de chimpansee. De chimpansee wiegde het dier zachtjes, teder maar veilig rond de kostbare lading.