De kleine pup lag opgekruld langs de kant van de weg, haar zachtbruine vacht mat en vies, haar grote, zielsvolle ogen vol verlangen. De aanblik trok aan Gabriëls hart en op dat moment wist hij dat hij niet zomaar weg kon lopen.
Vastbesloten om zijn reis niet te missen, maar ook vastbesloten om Coco het leven te geven dat ze verdiende, maakte Gabriel een gewaagde keuze: hij zou de puppy meenemen. Het was niet conventioneel en het zou zeker niet makkelijk zijn, maar hij kon haar niet in de steek laten.