Hij dwaalde over het tempelterrein, nam de sereniteit van de plek in zich op, maakte foto’s van beelden en verwonderde zich over de kunstzinnigheid die in de stenen was geëtst. Apen dartelden heen en weer en slingerden met een soort chaotische gratie aan de bomen.
Het tafereel was zowel grappig als ongelooflijk. De speelse energie van de apen vulde het heilige tempelterrein. Fredrick had gelezen over hoe sluw ze waren, altijd klaar om iets te pakken, van zonnebrillen tot voedsel.