Eland breekt in bij ziekenhuis – verpleegster in tranen door wat ze ziet op haar gewei.

Zijn lichaam droeg de sporen van een lange, moeizame strijd – de modder op zijn poten, het plastic dat strak om zijn gewei zat alsof hij hard gevochten had om zich te bevrijden. Toch was hij hier gekomen. Naar het ziekenhuis. Waarom juist hier?

Julie’s gedachten raasden terwijl ze de stukken plastic die aan het grote dier vastzaten naar beneden trok. Was de eland naar het licht getrokken, op zoek naar een schuilplaats? Of had hij iets meer gevoeld – menselijke aanwezigheid, een kans op hulp?