Af en toe wierp ze een blik achter zich, in de hoop andere toeristen of zelfs de gids te zien, maar er was niemand. Ze was helemaal alleen met dit dier, haar beschermer en ontvoerder tegelijk.
Na wat aanvoelde als uren lopen, merkte Amara dat haar hartslag vertraagde naarmate de olifant zachtjes zijn voetstappen voortzette. De olifant bewoog doelgericht en geduldig en leidde haar met een zekerheid die ze niet kon negeren.