De moederolifant slaakte een diepe, rommelende kreet en leidde Amara en het kalf de dekking van het kreupelhout in. Maar terwijl ze zich verplaatsten, zag Amara twee figuren met grimmige gezichten die haar naderden.
Paniek gierde door haar heen, maar toch dwong ze zichzelf om door te gaan, voortgestuwd door de vastberadenheid die ze van de moederolifant voelde afstralen. Ze duwde zich door de dichte begroeiing en haar stappen volgden de kleine, snelle passen van het kalf terwijl ze dieper het bos in manoeuvreerden.