Ze wierp een blik achterom en zag dat de moederolifant nog steeds het pad van de stropers versperde, haar massieve gestalte een standvastige barrière tussen hen en Amara. Maar zelfs van deze afstand kon ze zien dat het niet genoeg zou zijn om hen lang tegen te houden.
Hun voetstappen doorbraken een open plek, waar het zonlicht door het bladerdak naar binnen viel en alles in een scherp licht zette. Haar hart maakte een sprongetje toen ze een menigte zag aan de rand van de open plek – bekende gezichten, de toeristen van haar groep, samen met een groep boswachters. Opluchting overspoelde haar, vermengd met een urgentie die haar aanspoorde om verder te gaan.