“Hierheen!” riep een van de toeristen, terwijl ze met haar armen zwaaide toen ze Amara zag. De rangers kwamen meteen in actie, herkenden de gespannen situatie en gingen snel op weg om de stropers te onderscheppen. De twee mannen wankelden bij het zien van de menigte, hun bravoure loste snel op onder het toeziend oog van de gewapende rangers.
Ze probeerden te vluchten, maar het was te laat. Binnen enkele seconden hielden de rangers hen aan, hun protesten overstemd door het geroezemoes van de toeschouwers en de strenge bevelen van de agenten. Amara ademde lang en huiverend uit en haar schouders ontspanden zich toen ze besefte dat het gevaar geweken was.