De stem van de operator bleef kalm, maar de woorden die volgden deden Henry’s maag zinken. “We hebben een brandmelding een paar kilometer verderop die momenteel de meeste van onze beschikbare eenheden gebruikt. Ik ben bang dat het bijna een uur duurt voordat er iemand naar je toe komt. Kunt u veilig blijven en een oogje in het zeil houden?”
Een uur. Henry’s greep om zijn telefoon verstrakte terwijl hij de realiteit van de situatie in zich opnam. “Begrepen,” antwoordde hij, terwijl hij een knoop van spanning in zijn borst voelde ontstaan. Hij wierp een blik op het veilinghuis, met zijn gesloten deuren en onbetaalbare kunstvoorwerpen die nu kwetsbaar waren.