Hij vocht tegen de drang om achterom te kijken, omdat hij wist dat één misstap hem zou kunnen verraden. De gedempte voetstappen van de inbrekers weerklonken in de hal achter hem en kwamen steeds dichterbij terwijl ze terugliepen naar hun oorspronkelijke pad.
Hij liep de laatste hoek om en zag de gepolijste houten balie van de receptie. De knop voor het stille alarm zat net onder de rand van de balie, verborgen voor toevallige blikken. Het zou nog maar een paar stappen vergen om er bij te komen, maar dan moest hij zich wel een beetje blootgeven om dichtbij genoeg te komen.