Terwijl hij om zich heen keek, bevestigde hij dat de inbrekers nog steeds uit het zicht waren. Zijn vingers strekten zich naar voren, op slechts centimeters van de knop. Plotseling verscheen er een lichtflikkering in de gang – een van de inbrekers had een kleine zaklamp aangezet en zwaaide met de lichtbundel door de hal alsof hij op zoek was naar de bron van het geluid dat hij had veroorzaakt.
Henry dook net op tijd achteruit, zijn hart ging tekeer. Het schijnsel van de zaklamp ging over de balie en wierp lange schaduwen die zich over de vloer uitstrekten en hem nauwelijks misten. Henry hield zijn adem in en drukte zich plat tegen de balie. Na een paar gespannen momenten verdween de lichtstraal van de zaklamp.