Hij gebaarde naar de anderen en alle drie de inbrekers vertrokken door de hal in de richting van Henry. Adrenaline gierde door hem heen toen hij op de vlucht sloeg, zijn voetstappen galmden door de hal. Hij bukte om een hoek en liep naar het trappenhuis dat naar de bovenste verdiepingen leidde, in de hoop de doolhofachtige indeling van het gebouw in zijn voordeel te kunnen gebruiken.
Hij kende de gangen en zijkamers als zijn broekzak – als hij afstand kon houden, zou hij ze kunnen ontwijken tot er hulp kwam. Achter zich hoorde hij haastige voetstappen en lage, boze stemmen terwijl de inbrekers hem achtervolgden.