Henry had hem voor het eerst opgemerkt toen hij bijna tegen hem opbotste buiten de beveiligingsruimte, waar de man iets te lang was blijven hangen, turend naar de deur alsof hij iets overwoog. De vreemdeling had een vage verontschuldiging gemompeld en zich snel omgedraaid, maar Henry kon het verontrustende gevoel niet van zich afschudden.
De volgende dag, toen hij de man met dezelfde vastberaden blik door de afdeling oude kunstvoorwerpen van de galerie zag lopen, ging Henry’s waakzaamheid omhoog. Het was niet alleen de blik van de man die bleef hangen op bepaalde voorwerpen, maar ook de manier waarop hij bewoog, voorzichtig maar weloverwogen, met een vreemde mix van afstandelijkheid en interesse.