Ze herinnerde zich de tijd uit haar kindertijd toen haar nieuwsgierigheid haar naar de garage had geleid. Ze kon nog steeds de verwoede stem van haar oom horen, die haar dringend verzocht weg te blijven. Destijds had ze de reden voor zijn intense reactie niet begrepen.
Maar nu, toen ze in de schemerige kamer stond vol met belastend bewijsmateriaal en aanwijzingen, besefte ze dat niets haar had kunnen voorbereiden op de verontrustende waarheid. De garage, ooit een plek van mysterieuze geheimzinnigheid, had zichzelf onthuld als het hart van de verborgen waarheid van haar oom – iets wat ze zich in die onschuldige jaren nooit had kunnen voorstellen.