Anna knipperde met haar ogen en hield haar hoofd schuin. “Zo had ik niet gedacht dat ze eruit zou zien,” zei ze hardop, haar stem vol kinderlijke eerlijkheid. De verpleegster hield haar hoofd nieuwsgierig schuin. “Wat bedoel je, lieverd? Ze is je kleine zusje.”
Anna fronste en bestudeerde de baby met een intensiteit die niet bij haar leeftijd paste. “Haar haar…” trapte ze af, waarna ze opkeek naar de verpleegster. “Ze lijkt niet op mij, papa of mama.” Er klonk nu een gevoel van onbehagen door in haar stem, een gevoel dat de verpleegster snel probeerde weg te nemen.