De suggestie leek Anna uit haar gedachten te halen. Ze keek naar het konijn en legde het voorzichtig in de wieg naast haar zus. “Dit is Floppy,” zei ze zacht. “Je mag hem hebben. Hij is leuk.”
De baby bewoog, haar kleine handje trilde alsof ze naar het konijn reikte. Anna keek in stilte toe, haar aanvankelijke verwondering maakte plaats voor onzekerheid. Toen ze eindelijk opkeek, stonden haar grote blauwe ogen vol verwarring. “Dat is mijn zus niet,” fluisterde ze.