Voordat de verpleegster kon reageren, kraakte de deur open en stapte James naar binnen. Zijn glimlach was breed toen hij dichterbij kwam, maar hij haperde een beetje toen hij Anna’s gezichtsuitdrukking zag. “Wat is er, liefje?” vroeg hij terwijl hij naast haar neerknielde.
Anna keek hem aan, met een ernstig gezicht. “Papa,” zei ze, met trillende stem. “Dat is mijn zus niet.” James knipperde met zijn ogen en stond toen op om in de wieg te kijken. De bleke huid van de baby en het glanzende gemberhaar verrasten hem. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin, niet zeker wat hij ervan moest denken.