“Ze is prachtig,” zei hij na een moment, hoewel zijn toon voorzichtig was. Hij legde een geruststellende hand op Anna’s rug. “Doe niet zo gek, Anna. Natuurlijk is ze je zus.” Maar het vreemde gevoel in zijn borst bleef hangen, zelfs toen hij probeerde het weg te vegen.
De verpleegster schraapte haar keel, haar professionaliteit keerde terug. “Pasgeborenen zien er in het begin vaak een beetje anders uit,” zei ze, haar eerdere geruststelling herhalend. “Haar gelaatstrekken zullen snel meer vertrouwd worden. Ze is kerngezond.”