James’ borstkas verstrakte bij haar woorden. Hij wilde haar geruststellen, haar twijfels net zo gemakkelijk wegnemen als hij zijn eigen twijfels had proberen weg te nemen. Maar de waarheid was dat hij het antwoord niet wist. “Misschien,” zei hij uiteindelijk. “Maar zelfs als ze dat niet doet, is dat oké. Anders kan mooi zijn.”
Anna knikte langzaam, hoewel haar ogen op het wiegje bleven hangen. “Ik hoop dat ze Floppy aardig vindt,” zei ze zachtjes. “Ik wil dat ze mij leuk vindt.” James sloeg een arm om haar heen en trok haar dicht tegen zich aan. “Ze houdt al van je, Anna,” zei hij. “Ze boft maar met zo’n grote zus als jij.”