James keek naar het tafereel dat zich ontvouwde. De woorden van de buren dwarrelden door zijn hoofd en voegden gewicht toe aan de twijfel die hij al had sinds de geboorte van de baby. Ongewoon. Verrassend. Lijkt niet op ons. Hij probeerde het van zich af te schudden, maar de gedachten bleven aan hem kleven als een schaduw.
Het bezoek sleepte zich voort terwijl Claire en Don over van alles praatten, van het weer tot het gewicht van de baby bij de geboorte. Susy slaagde erin om het gesprek gaande te houden, maar James kon de spanning in haar houding zien. Toen ze eindelijk afscheid namen, zakte ze bijna onderuit van opluchting.