De bevalling duurde langer en verliep moeizamer dan verwacht. James keek angstig toe hoe de verpleegsters rondrenden, hun gezichten gespannen. Toen de baby er eindelijk was, was Susy bleek en zwak en kon ze haar ogen nauwelijks openhouden. “Ze heeft rust nodig,” verzekerde de verpleegster hem. “De baby maakt het goed.”
De verloskamer rook scherp en steriel, het zachte gepiep van de monitoren was het enige geluid dat de stilte doorbrak. Anna aarzelde bij de drempel en hield het knuffelkonijn vast dat ze als cadeau voor haar zusje had meegenomen. De verpleegster glimlachte vriendelijk en boog zich naar haar toe.