Toen Robert ’s ochtends wakker werd en naar beneden kwam, zag hij Julia en Natalie in de keuken ontbijt maken terwijl de kinderen beleefd aan de eettafel zaten en met grote, nieuwsgierige ogen om zich heen keken.
Robert aarzelde bij de drempel van de eethoek, zijn ogen gefixeerd op het tafereel voor hem. De geur van sissende eieren vulde de lucht toen Julia en Natalie naast elkaar in de keuken stonden, hun gesprek licht en warm. De kinderen zaten rustig aan tafel, hun brede ogen namen elk detail van het huis in zich op. Een schuldgevoel bekroop zijn borst.