Toen hij naar de locatie reed, ging Roberts hart tekeer. De aanblik van zijn auto, lukraak geparkeerd bij een oud tankstation, vervulde hem met een vreemde mengeling van opluchting en angst. Hij inspecteerde de auto en zag dat er niets aan de hand was. Toch bleef het mysterie van Natalie’s verdwijning groot.
In de auto vond Robert een handgeschreven briefje in het dashboardkastje. Zijn handen trilden toen hij het openvouwde. De woorden waren eenvoudig maar hartverscheurend: “Het spijt me. Bedankt voor alles.” Geen verklaring, geen aanwijzing, alleen een verontschuldiging die het mysterie alleen maar groter maakte.