Robert zat in de schemerige woonkamer en staarde naar het briefje. Hij kon het gevoel niet van zich afschudden dat hij iets over het hoofd had gezien, een belangrijk detail dat de waarheid zou kunnen ontrafelen. “Ik zal erachter komen wat er echt gebeurd is,” zwoer hij in stilte, zijn vastberadenheid verhardend.
Terwijl de dagen weken werden zonder dat Natalie iets van zich liet horen, besloten Robert en Julia het incident te vergeten en zich in plaats daarvan op hun leven te richten. “Wat gebeurd is, is gebeurd,” zeiden ze tegen zichzelf in een poging de angel van het verraad te verzachten.