De kinderen, Ben en Lucy, klampten zich aan hun moeder vast, hun brede ogen schoten nerveus in het rond. “Ik ben Robert en dit is mijn Julia. Hier zijn jullie veilig,” stelde hij hen gerust. De moeder stelde zich voor als Natalie en nadat ze hun goedenacht hadden gewenst, ging het stel naar binnen.
Terwijl Julia blij was dat ze de familie in hun garage liet logeren, maakte Robert zich zorgen over de gevolgen. Die nacht kon Robert maar moeilijk in slaap komen. Hij lag wakker en staarde naar het plafond, terwijl hij zich allerlei vragen stelde.