De oude dame trok haastig haar jas weer aan, trok haar witte wollen muts over haar pas geknipte haar en vluchtte de salon uit. Zodra de deur achter haar dichtviel, barstten de andere kappers in lachen uit. Al Emma’s medewerkers wezen naar de zich terugtrekkende figuur en naar Emma, hun vrolijkheid vulde de kamer.
De meisjes konden niet geloven wat Emma de arme vrouw had aangedaan. Ze grapten dat Emma misschien haar kapperslicentie moest laten intrekken of haar schaar moest breken. Emma probeerde mee te lachen, maar het zat haar niet mee.