Nu Emma daar op het feest met Aarons oma naar het bekende gezicht van de oude vrouw stond te staren, voelde het alsof de adem uit haar lichaam was geslagen. Toen Aarons oma de twee aan elkaar voorstelde, sloeg Emma’s hart een slag over en werd ze overspoeld door een golf van schuldgevoel en bezorgdheid.
“Emma, dit is mevrouw Henderson, een oude vriendin van me,” zei Aarons oma hartelijk. Emma bedaarde en forceerde een glimlach. “Het is een genoegen u te ontmoeten, mevrouw Henderson.” Mevrouw Henderson knikte, haar ogen scanden Emma met een mengeling van nieuwsgierigheid en herkenning.