Toen ze zich eindelijk mocht omdraaien, stond Paul in de woonkamer met een prachtig schilderij. Het was een zelfgeschilderd meesterwerk. Op het doek stond een geschilderde versie van hun mooiste trouwfoto. Charlotte wist dat Paul een goede schilder was, maar het feit dat hij dit schilderij zelf had gemaakt… Hij had er duidelijk veel werk en liefde in gestoken.
De jaren verstreken in een waas. Paul en Charlotte waren gelukkig in hun huwelijk. Hun twee zonen groeiden op, gingen het huis uit en stichtten hun eigen gezin. Charlotte was meer dan tevreden met haar rustige leven, ook al gebeurde er nooit echt iets spannends. Eén constante was het eenvoudige schilderij dat Paul voor haar had gemaakt en dat decennium na decennium trots aan de muur van hun woonkamer bleef hangen.